Passionele nachten, in het heetst van de strijd,
die tedere momenten die iedereen ons benijdt
We staan nu voor een tweesprong en we weten niet waarheen
Ach zouden we niet beter blind zijn voor de wereld om ons heen
Want ik wil jouw schouder om op te huilen,
jouw huis om in te schuilen,
Maar alles wat ik wil lijkt zo ver weg, zo ver weg van mij.
Ja alles wat ik wil lijkt zo ver weg
Zonde van de tijd, maar wisten wij toen veel
en och we waren net achttien, we hadden nog niet veel gezien.
We deden alles samen nooit kon het echt kapot.
Ja in al onze dromen is dat de sleutel op het slot.
Want ik wil jouw schouder om op te huilen,
jouw huis om in te schuilen,
Maar alles wat ik wil lijkt zo ver weg, zo ver weg van mij.
Ja alles wat ik wil lijkt zo ver weg
Nu zoveel jaren later en zoveel meer gebeurd,
Ach we voelen het nog steeds, maar velen hebben het afgekeurd.
Och laten ze nu maar praten, laat ze nu maar doen,
We doen nu wat we voelen en denken nog veel aan toen.