Regen verpest een middag in maart, tenminste dat had ze gedacht
Maar ' k heb in m'n hoofd nog wat zonlicht bewaard, dus ik ben de laatste die
lacht.
En met zonder jas, stap ik naar buiten, begin ik m'n tocht vol goeie moed
Ik moet me inhouden niet te gaan fluiten, zo loop ik de zon tegemoet.
Vandaag zie ik m'n vrienden van vroeger, gewoon om te zien of er ergens iets zit
van die jongens in ons die nergens om vroegen die niet wilden weten wat zwart
was of wit.
Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan en tenslotte tevreden het licht
uitgeda an.
Ik word begroet met een klap op m'n schouder, hoe is het met jou, eerste grap
eerste glas.
Hier in dit licht zijn we nauwelijks ouder, even een stilte dan lachen we pas.
Een voor een druppelt het binnen, de mannen van toen veranderen nooit.
Maar toch is er nog zoveel nieuws te verzinnen de mannen van toen veranderen
nooit.
Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan en tenslotte tevreden het licht
uitgeda an.
De sterren voorspellen een ochtend in maart die fluistert de lente begint
En ik kan hier op dit uur geen taxi meer krijgen maar het maakt me niet uit
de lente begint.
Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan en tenslotte tevreden het licht
uitgeda an.
het licht uitgedaan