Przybądź Płomieniu, niech węgle naszych serc
Rozpali ogeń miłości Twej
Zjednocz nas w krzyżu, on bramą Pana jest
Przez nią wejdziemy, by życie mieć
Przybądź Płomieniu, niech węgle naszych serc
Rozpali ogeń miłości Twej
Zjednocz nas w krzyżu, on bramą Pana jest
Przez nią wejdziemy, by życie mieć
Wejdzmy do świątyni Jego Ciała -
przez przebity bok
W niej dziedzictwo nasze: skarb wody i krwi -
obmyjmy się w nich
Ta brama tak jest wąska, że aby przejść -
trzeba dzieckiem być
I stracić swoje życie -
by znaleźć je
Przybądź Płomieniu, niech węgle naszych serc
Rozpali ogeń miłości Twej
Zjednocz nas w krzyżu, on bramą Pana jest
Przez nią wejdziemy, by życie mieć
Na krzyżu z Jego cierpienia, z Jego "Pragnę"-
narodził Kościół się
Zostawił nam swoje Ciało byśmy trwali w Nim -
uwielbiajmy Je
Chleba okruch i kropla wina to tak niewiele
- a starczy na pokarm dusz
Usta moje Krwią skropione -
świątyni drzwi
Przybądź Płomieniu, niech węgle naszych serc
Rozpali ogeń miłości Twej
Zjednocz nas w krzyżu, on bramą Pana jest
Przez nią wejdziemy, by życie mieć
Przybądź Płomieniu, niech węgle naszych serc
Rozpali ogeń miłości Twej
Zjednocz nas w krzyżu, on bramą Pana jest
Przez nią wejdziemy, by życie mieć