Waar is nou die blik in je ogen?
Waar is mijn vertrouwde gevoel?
Komt aan dit verdriet, aan dit onvermogen een eind?
Heeft dit ook nog een doel?
Ik ben een zoon van jou
Jij bent mijn vader, weet je dat dan niet meer?
Waarom weet ie dat nou niet meer?
Ik blijf hier voor jou,
Wees maar niet bang,
Ik ga nergens heen,
Zal altijd onthouden wie je was,
Voor mij,
Ik blijf hier voor jou,
Zoals jij er voor mij zou zijn,
Zonder te vragen,
Zal ik je dragen,
Door je laatste jaren heen.
Waar is nou die man van je dromen?
Waar is al je hoop, je geloof?
Hou je vast aan de liefde die uit zijn ogen verdwijnt
Het gaat fout in z’n hoofd
Schat, we zijn getrouwd
We horen samen, weet je dat dan niet meer?
Waarom weet ie dat nou niet meer?
Ik blijf hier voor jou,
Wees maar niet bang,
Ik ga nergens heen,
Zal altijd onthouden wie je was,
Voor mij,
Ik blijf hier voor jou,
Zoals jij er voor mij zou zijn,
Zonder te vragen,
Zal ik je dragen,
Door je laatste jaren heen.
Ooh, ooh . . .