In het kader van de vrede,
Dacht ik vanavond rond half elf,
Zonder in detail te treden,
Hoe zit eigenlijk met mezelf?
En die heb ik dus goed bekeken,
Had ik veel eerder moeten doen,
Alleen al wat betreft gebreken,
Zit ik al boven het miljoen.
Ik kan geen spijkerschriften lezen,
De schaal van Richter nooit gevoeld,
‘k Ben maar een onbeholpen wezen,
Dat het meestal goed bedoeld.
En zo kwam ik bij ons beiden,
Toch wat bekommerd om ons lot,
Zou een duivel kunnen scheiden,
Wat nooit verbonden was door een god.
Was ik wel echt voor jou geboren,
Ik kwam hier zomaar aangespoeld,
Maar'k had mn hart aan jou verloren,
‘t Was dus eigenlijk goed bedoeld.
Ik kan veranderen tegen morgen,
Of als het moet voor middernacht,
Maar wie zal er voor me zorgen,
Als ik niet ben zoals verwacht?
Nooit meer dronken nooit meer drinken,
Nooit meer dat nuchter schuldgevoel,
Daar wil ik graag vannacht op klinken,
De schuimwijn staat al koel.
Omdat ik het toch zo goed bedoel,
Zing ik alles is goed bedoeld,
Alles is altijd goed bedoeld.