Aan de rand van de beschaving,
Denk ik aan jou,
Op de rand van de verslaving,
Vanuit de diepten,
Vol van hoop en vol vertrouwen,
Denk ik aan jou,
En als je thuiskomt,
Zal ik nog wat opwarmen voor jou,
De samenleving geeft je kansen,
Die moet je grijpen,
Wat zal er later van je worden,
Na de verslaving.
Tot ons spreekt de zon,
Tot ons spreekt de zon,
Hij denkt aan jou en soms aan mij,
Hij denkt aan jou en soms aan mij.
Tot ons spreekt, de zon,
Tot ons spreekt, de zon.
In de balzaal wou ik praten,
Over mijn toekomst,
Want mijn toekomst is onzeker,
En hoe moet het verder,
Ik vond iemand die mij vertrouwde,
Een blonde jongen,
Hij werkte in een kapsalon,
Hij kwam in vrede,
Hij zei ga nu toch eens in bad,
En was je vuile haren,
En vraag vergeving aan jezelf,
Dan wordt je ziel weer zuiver.
Tot ons spreekt de zon,
Tot ons spreekt de zon,
Hij denkt aan jou en soms aan mij,
Hij denkt aan jou en soms aan mij.
Tot ons spreekt, de zon,
Tot ons spreekt, de zon.
Hij denkt aan jou en soms aan mij,
Hij denkt aan jou en soms aan mij.
Hier aan de rand van de beschaving,
Keek ik naar jou,
En keek naar jou,
Ik denk aan jou,
En soms aan mij,
Denk ik aan jou