Tá poppurin úr Liverpool tók land á fyrsta sinni
sótu vit á trappuni hjá Lenu meir og minni
ímillum belj og hundagoyggj vit hoyrdu nýggja ljóðið
sum harafturat varð álað sundur av transistorskróvi
Eg minnist gamla Ferdinand so kvikliga sær vendi
Og segði heilt alvorliga at nú bleiv verðsins endi
Hvat so vit taka kjansin - immigrera tú til Pluto
Vit høvdu bara Dandy, David Crockettbløð og Ludo
So upp á barrikadurnar nú skuldið slagið standa