Ik zou eigenlijk juist nu
Een arm om je heen willen slaan
Zoveel nieuws, zo stil is het op straat
Een elleboog was nooit zo beschaafd
En er is wel meer raars want
Ik bel m'n moeder met een trilling in m' nstem
Door wat er moest van de minister-president
Goed bedoeld, stiekem best een beetje eng
En ik denk aan
Alle zorg om gezondheid en banen
Op televisie is nu alles zo beladen
Ik denk aan grootmoeders en vaders
Maar gek genoeg brengt het ons samen
Zeventien miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die schrijf je niet de wetten voor
Die laat je in hun waarde
Zo zitten d'r nu duizenden studenten
In de lente op hun kamer
En ondertussen kneiterharde werkers
In de zorg, die amper slapen
Het land van duizend meningen
Het land van nuchterheid
Met z'n alle op het strand
Voor het bos stond zelfs een rij
Het land vol van de risico's
Die de ZZP'er zelf nam
De regering helpt een handje mee
Daar betaal ik nu m'n huur van
Het land waarin behulpzaamheid
Voor iedereen normaal is
Gezinnen elkaar vaker zien
En een puzzel altijd klaar ligt
Zeventien miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die schrijf je niet de wetten voor
Die laat je in hun waarde
Zo zijn er, honderden docenten
Die nu online hun lessen maken
We beseffen wie ons dierbaar is
En hoe iets kleins ons weer kan raken
Zeventien miljoen mensen
Op dat hele kleine stukje aarde
Die schrijf je niet de wetten voor
Die laat je in hun waarde