3 3 3
3 3 3
A min que chamei ás portas do inferno
a min que camiñei pola corredoira escura
Dame inverno dame o teu vento "ferido" (feriu=frío?)
e dame inferno dame o teu lume prendido
e dame neve para o meu corazón xeado.
E fan múltiples formas hoxe as nubes no ceo
e ti pasmas a mirar con ese vello catalexo
E aquí abaixo entre a terra, entre raíces e minhocas
estou xordo como unha tapia e non escoito esas frautas
e mergullo entre corais no fondo azul do océano
estou espido e fico quieto, non sinto nada e tenho medo.