Gij kijkt vanuit de villa in de wijk,
Waar de wind niet komt,
Waar dat liefde niet verdwijnt en niet riekt naar stront,
Tuinmannen trots kijken naar de frisse gazon,
En de huisvrouwen klagen zonder te weten waarom.
Gij kijkt vanop de skireis in 'Les Deux Alpes',
Die afdaling op de zwarte piste was uw allerdiepste dal,
Of misschien dat incident den derden dag,
Zo'n schoon nieuw pakske en niemand die het zag.
Gij leeft vanuit de optiek dat zekerheid normaal is,
Dat iedereen zijn weg terugvindt als em verdwaalt is,
Dat iedereen kan terugvallen op zijn vader,
Wanneer de schulden opstapelen tot grote financiële katers.
Als gij gelukkig zijt, dan ben ik blij,
Maar wijst niet met dat ongevormd vingerke naar mij,
De wereld is een strandhuis, en drama nog een feest,
Dat ge kent uit al die boekskes die ge leest.
Stop met leven in een luchtkasteel,
Want ge hebt er alles, maar ge mist zoveel,
Prinseske,
Stop met leven in een luchtkasteel,
Ik zei u alles, maar ge miste veel,
Ge snapt niet half wat er in mij speelt.
Wat als ge opgegroeid waart zonder grote TV,
In een onverzorgd huis van het OCMW,
Met 2 broers, 1 zus en uw alleenstaande moeder,
Die de resten van haar 2 exen probeerde op te voeden,
Wat als uw oudste aandenken aan uw jeugd,
Het beeld is van uw ouders ruziën aan de deur,
Wat als uw vader gene man, maar een kind was?
En uw gezin in feite helemaal geen gezin was,
Stel, stel dat de vader van uw broers,
Niet meer had nagelaten dan die Congolese roots?
Als em beloofde om te komen op verjaardagen,
Liet em ze heel de dag, hopend door het raam staren,
En stel dat uw geadopteerde zus,
Schizofreen werd na experimenten met drugs,
En dat ze later zou bevallen in de psychiatrie,
Van een zoontje dat ze nu nog altijd amper krijgt te zien.
Beeld u effe in, nooit geld voor vakantie,
Zelfs niet in de Ardennen op een marginale camping,
Elke zomer terug gedwongen worden naar een kamp,
Ik zat niet in Marbella wat te zonnen op het strand.
Als ge zo'n zever had gezien,
Hadde dan ook niet soms de wens om niet te leven, sinds uw tien,
Waarde dan zelf niet op uw twaalf beginnen roken?
Waarde dan op uw dertien niet voor den eerste keer bezopen?
Effe serieus, hadde gij dan nog een keus,
Als uw vader op uw zestien snuift voor uwe neus?
En ondertussen al zijn geld erdoor begint te halen,
Schulden die 'm nu nog altijd af zit te betalen.
Vindet raar dat ik soms zoveel angst heb?
Ik heb geen plan B, ik heb geen fucking vangnet,
Snapte nu waarom ik zuip als een bezetene?
Ik heb niet al die dingen waar gij altijd op kunt rekenen.
Stop met leven in een luchtkasteel,
Want ge hebt er alles, maar ge mist zoveel,
Prinseske,
Stop met leven in een luchtkasteel,
Ik zei u alles, maar ge miste veel,
Ge snapt niet half wat er in mij speelt.