In onze lage landen,
Staan de ketels op de stoof,
Met vlees van al de zwijnen,
Die de slager heeft vermoord,
En wij voelen ons schuldig,
Daarom dragen wij geen bont,
We zorgen voor de honden,
We zwijgen als vermoord.
Ik zie je huilen en je schuilt,
In je toren en je huilt.
We zijn hier op de wereld,
Om te zorgen voor elkaar,
En elkander te verdragen,
Doorheen ons stom verdriet,
En wij voelen ons schuldig,
Daarom dragen wij geen bont,
We zingen over vroeger,
En niemand die het hoort.
Ik zie je huilen en je schuilt,
In je toren en je huilt.
Ik zie je huilen en je schuilt,
In je toren en je huilt.
Ik zie je huilen en je schuilt,
In je toren en je huilt.
(Fade Out)