Joa, ik blaef em gere zien,
toch blaef kik em gere zien.
'k Zen ne nozem van ne vent en al lank niemier content mee heur,
't is woarschaenlijk wel 't oud zot mor me leve das begot ne sleur.
Oek al zeggek eur sebiet ik gond der mee een ander griet vandeur,
toch nog bleft ze mae gere zien.
Al wa dasse zaet of doe, da is noewet of noewet nie goe veur mae,
pakt ze wel of nie de pil, mokt veur mae gienien verschil, na gae.
En in 't bed zennek oek nen nuirk want ze slopt nie deu 't gesnuirk van mae,
toch nog bleft ze mae gere zien.
Joa, ik blaef em gere zien,
toch blaef kik em gere zien.
Onzen otto is van mae dus ak weg moet dan goat zae te poewet,
van men pree die kik verdien kraegt zae alles nie te zien, da noewet.
En we stoan al joare lank oep de post en oep de bank in 't roewet,
toch nog bleft ze mae gere zien.
Joa, ik blaef em gere zien,
toch blaef kik em gere zien.
Gere zien, gere zien en nie afhauwen e,
en at die na mor es kwoat wien of sjaloes,
woroem de belange nie, z' is contrair, 'k blaef em gere zien,
veu mae poart het die een olefantevel.
Gok me eur nor de Chinees, kraegt ze just mor twieje sates as straf,
in 't café dan zeg ik: se, haud uw stil en doeget me ne Spa.
En oe miejer dak drink en bouwes, kom ik poepeloere tois, voila,
toch nog bleft ze mae gere zien.
Joa, ik blaef em gere zien,
toch blaef kik em gere zien.