Om me trouwden, Maaike, weet je 't nog,
We hadden niet vele menage,
Maar ja, we zagen mekanders geirne,
En dat gaf courage.
Wuk was 't:
Een beddeke en een huuzeke, twee stoels in maraboe,
Een Poperingse pupegolle, een stove en een fais-tout.
't Is lang geleden al, weet je ’t nog,
En 't eerste dat we kochten,
Een jaar achter dat we trouwden was:
Een wiege, schone en zachte.
Wuk was 't:
Een beddeke en een huuzeke, twee stoels in maraboe,
Een Poperingse pupegolle, een stove en een fais-tout.
En ieder jaar haast, weet je 't nog,
Kost je d'r een kleenen in wiegen,
Totdat we der tiene hadden,
Nu gaan we maar zilveren bruiloft vieren.
Wuk was 't:
Een beddeke en een huuzeke, twee stoels in maraboe,
Een Poperingse pupegolle, een stove en een fais-tout.
Een Poperingse pupegolle, een stove en een fais-tout.