Jij wou zomaar even met me praten,
Over hoe en wat het leven is,
En je hebt me dan meteen ook weer verlaten,
Zodat ik jou, nu al vrees'lijk mis.
Vlinders, passie, stille tranen,
Alles binnen de uren van één dag,
Wat een zee van tijd,
Kaarsjes bij ’t ontbijt,
En je allerlaatste, allermooiste lach,
En je allerlaatste, allermooiste lach.
Je wou met mij naar warme landen,
Terwijl het ijs niet eens gebroken was,
Ik streelde jouw gezicht met koude handen,
Dat je weg bent, besef ik nu maar pas.
Vlinders, passie, stille tranen,
Alles binnen de uren van één dag,
Wat een zee van tijd,
Kaarsjes bij ’t ontbijt,
En je allerlaatste, allermooiste lach,
En je allerlaatste, allermooiste lach.
Misschien had je wat langer moeten wachten,
Misschien kwam ik voorwaardelijk vrij,
Dan ben ik al, al in de weer gedachten,
Omdat ik hoop dat je denkt aan mij.
Maar voorlopig ben ik nog te gevangen,
Om weer helemaal van jou te kunnen zijn,
En zo doet een zoet verlangen,
Soms wel eens onbarmhartig pijn.
Vlinders, passie, stille tranen,
Alles binnen de uren van één dag,
Wat een zee van tijd,
Kaarsjes bij ’t ontbijt,
En je allerlaatste, allermooiste lach,
Aan het eind van een o zo mooie dag.