Strand van De Haan, de mist trekt al over,
de pier laat me gaan, ik wil nooit meer weg hier,
oh, strand van De Haan.
Ver mocht ik reizen, zoveel al gezien:
auto's en treinen en veel vliegmachiens.
Waar ik mocht wezen en waar ik mocht staan,
bijna niets zei me meer dan het strand van De Haan.
Strand van De Haan, de mist trekt al over,
de pier laat me gaan, ik wil nooit meer weg hier,
oh, strand van De Haan.
Al die vakanties, de zomer was lang,
maak mij weer jochie, voor niets - niemand bang.
Ooit stond hier Einstein met ijs aan de baan,
in de glans en de glorie van 't strand van De Haan.
Strand van De Haan, de mist trekt al over,
de pier laat me gaan, ik wil nooit meer weg hier,
oh, strand van De Haan.
Heel veel gelachen, veel ook gehuild,
met niemand op aarde had ik graag geruild.
Vraag aan mijn naaste wanneer ik moet gaan,
strooi mijn as dan maar uit aan het strand van De Haan.
Strand van De Haan, de mist trekt al over,
de pier laat me gaan, ik wil nooit meer weg hier,
oh, strand van De Haan.
Strand van De Haan, de mist trekt al over,
de pier laat me gaan, ik wil nooit meer weg hier,
oh, strand van De Haan.
Na na na na, na na na na, na na na na, na na na na