My voete stap al jare lank, soos 'n rigtingwyser op die Noordwes pad.
Met 'n brief in my hand, al die pad van Wolmaransstad.
Ek voel al die ink uit die brief uittap.
Ek ruik haar hare as ek saans gaan slaap.
My ou houthuis, ver van Wolmaransstad.
Sal jy bly, vir 'n appel en 'n ei?
Al skuur die maan ons weg.
Bly my hart na jou toe trek.
Sal jy bly, vir 'n plaas met 'n ou houthuis?
Al bly die skuld teen ons deure klop.
Sal jy trou in 'n ou wit rok, met my?