Ein bygdis frå bygde mi
som ha budd i byen ei tid
låg og gret, i sofaen min
etter heimlengselen sin
Han sa; skulle ha klart meg lengji på
tjue sau og flatbrødsoll.
Eit lite bruk pokker i vold
herifrå.
Klukka tolv kom eksen min
ho plaga uss med psyken sin.
Ho va sur og sa det va over no.
Det har vore slutt sea nittito.
no har du sykkel med vesku på
luggen er tunn, feit er du og
feiging.
Ein kamerat frå Kristiansund
som va visna burt ei stund
spratt på bordet som ei fjør
han ville prate ved Gud sjøl.
Korfor må eg døy då fyrst?
Veit kje heilt om eg har lyst
å prøve det.
Grise-Lars er grov og rund
han sat ved sida tå Kristiansund.
Unde middagen skifta han karakter
han tok te kalle seg Vesle-Per.
Og mens månen heng og skin
høyre eg at eksen min,
feia bygdisen frå gard og grunn.
Grise-Lars tek Kristiansund.
Eg tenkji; no ha eg jaggu jammen fått det te
ingen eg kjenne er slik dei ska
resten kan drite og dra.
Takk for meg.