‘k Heb lange tijd gezocht en nu gevonden,
Een ritme dat werkt als medicijn,
Bas, drum en fiddle, werken als een wondermiddel,
Ik noem het: het ritme van de trein,
Hey, hey,
Hey, hey.
Wat ik voel is moeilijk uit te leggen,
Er gebeurt iets in m’n geest en in mijn bloed,
Het doet iets met m’n brein,
Geen idee wat het kan zijn,
Maar één ding is zeker: ’t doet me goed,
Hey, hey,
Hey, hey.
Het ritme doet me zweven,
Het ritme van de trein,
En van gelukkig zijn.
Het brengt me naar de Mississippi delta,
Het brengt me naar Memphis Tennessee,
Scotty Moore, Bill Black en een roze Cadillac,
Met aan het stuur: drie maal raden wie?
O yeah.
Het ritme doet me zweven,
Het ritme van de trein,
En van gelukkig zijn.
Het zinderen van nagelnieuwe snaren,
Gespannen op m’n lievelingsgitaar,
Fiddle, drums en bas, alles in een cocktailglas,
Even shaken en m’n shot is klaar,
Hey, hey,
Hey, hey.
Het ritme doet me zweven,
Het ritme van de trein,
En van gelukkig zijn.
Het ritme doet me zweven,
Het ritme van de trein,
En van gelukkig zijn.
Gelukkig zijn,
Gelukkig zijn,
Gelukkig zijn.