Wat ik wist van de liefde, was het weten niet waard,
Als een vraag werd beantwoord, was het meestal niet waar,
Ik zocht naar het vuur, in het hart van de mensen,
Toen vond ik de waarheid en dat was zoveel meer dan ik had kunnen wensen.
En ik leef van het licht in je ogen,
De zon en de nacht en de storm en m'n hart is de kracht,
Laat me hier in het licht, laat me leven,
Hou me hier in de gloed van de zon, waar m'n leven begon . . .
Toen ik dacht dat ik groot was, en de wereld te klein,
Werd verwacht dat ik door gaf, hoe ik gelukkig moest zijn,
Ieder zuiver idee, werd met stomheid geslagen,
Dus ging ik maar mee op de golven van tijd, zonder verdere vragen.
En ik leef van het licht in je ogen,
De zon en de nacht en de storm en m'n hart is de kracht,
Laat me hier in het licht, laat me leven,
Hou me hier in de gloed van de zon, waar m'n leven begon . . .
Niets kwam nooit dichterbij dan jouw liefde voor mij,
Denk met me mee langs de zijlijn, ik win de wedstrijd,
De strijd met mezelf, mijn wederhelft,
Weet je wel dat ik leef,
Van het licht in je ogen?
De zon en de nacht en de storm en m'n hart is de kracht,
Laat me hier in het licht, laat me leven,
Hou me hier in de gloed van de zon , waar m'n leven begon . . .
Waar de liefde begon,
Waar m'n leven begon,
Waar de liefde begon,
Waar m'n leven begon.