Pagod na ang mga labi kahit wala pang sinasabi
Puro minsan na lang, nakapako sa aking isipan
Tahan na, umiiyak ka na naman
Hindi ba't ikaw din ang papahid ng luhang yan
Hindi ka ba nag sasawa sa tuwing titindig at titig sa salamin
Lahat ay nag wakas, nakamtan ang kalayaan ko
Habang mayroon pang nalalabing lakas, nais kong malaman mo
Heto ako, sumpang hindi na uulit pa
Heto ako, handang handang iwanan ka
Heto ako, mamumuhay ng mag isa
Heto ako, ba't nariyan ka pa
Ipagpaumanhin mo sana ang takbo ng isipan kong ito